-
1 υπέσχετο
-
2 ὑπέσχετο
-
3 ὑπισχνέομαι
ὑπισχνέομαι, [dialect] Ion. and [dialect] Ep. [full] ὑπίσχομαι Od.8.347, Hdt.5.30, al., also A.Eu. 804, Ar.Fr. 615, IG22.1126.11 (Delph. Amphict.), Schwyzer 323 A14 (Delph., iv B. C.); [tense] impf.Aὑπίσχετο Il.23.195
,ὑπίσχεο 20.84
,ὑπίσχοντο Hdt.7.168
; but Hdt. also hasὑπισχνέετο 9.109
(v.l. for -έεται);ὑπισχνεύμενος 2.152
;ὑπισχνοῦμαι S.Ichn.2
; imper. (anap.): [tense] fut.ὑποσχήσομαι D.19.324
: [tense] aor.ὑπεσχόμην Il.9.263
, etc.: [tense] pf.ὑπέσχημαι Th.8.48
, X.Oec.3.1, D. 7.33, etc.: plpt.ὑπέσχητο Id.19.121
:—[voice] Act.ὑπισχνέω Aesop.205
.— collat. form of ὑπέχομαι, which supplies several of its tenses, and even in [tense] pres. is used = ὑπισχνέομαι, App.Mith.16,20, PBrem.36.10, PRyl.96.9, PGiss.5.10 (all ii A. D.), etc. ( ὑπίσχομαι was replaced by ὑπισχνέομαι under the influence of the opposite ἀρνέομαι):—take upon oneself, i. e. undertake to do, ;τροφαῖσι βασιλικαῖσι καὶ παιδεύμασιν ἅπανθ' ὑπισχνεῖθ' ὡς ἀπὸ σπλάγχνων ἑῶν Ezek.Exag.38
(s.v.l.): more freq., promise,ὑποσχέσθαι δ' ἑκατόμβας Il.6.115
, cf. 23.195;ὅσσα τοι.. ὑπέσχετο δῶρα 9.263
;βουλέων, ἅς τέ μοι αὐτὸς ὑ. 12.236
, cf. 20.84;ὑ. δαπάνην τῇ στρατιῇ Hdt.5.30
; [πόλεσιν] ὀλιγαρχίαν Th.8.48
, etc.: with a thing as subject,τῆς τῶν ὀδόντων ἀναφυήσεως ὑπισχνουμένης τὴν τῶν στερεμνιωτέρων διαίρεσιν καὶ λείωσιν Sor.1.116
; τὰ στύφειν ὑπισχνούμενα ib. 120.b c. inf. [tense] fut.,ὑπό τ' ἔσχετο—καὶ κατένευσε—δωσέμεναι Il.13.368
, cf. Od.4.6; ὑ.—καὶ κατένευσεν—Ἴλιον ἐκπέρσαντ'.. ἀπονέεσθαι (for this Verb has a [tense] fut. sense) Il.2.112, 9.19;ὑ. Ἑλένην.. δωσέμεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν 22.114
;ὑ. δυοκαίδεκα βοῦς.. ἱερευσέμεν 6.93
; so in Trag. and [dialect] Att., S.Ph. 615, E.Tr. 930, Pl.Phdr. 235d, etc.; also ὑ. ἦ μὴν.., c. inf. [tense] fut., X.Cyr.6.2.3: c. acc. et inf. [tense] fut.,ἐγὼ δέ τοι αὐτὸν ὑπίσχομαι.. τείσειν Od.8.347
, cf. A.Eu. 804.c c. inf. [tense] aor., only f.l., as in X.An.1.2.2, 2.3.19 (where the variants παύσεσθαι, βουλεύσεσθαι are now accepted), while in Cyr.2.2.12, 6.1.21, An.7.2.24 he uses inf. [tense] fut.; in D.42.17, for ἀποφαίνειν Cobet restores ἀποφανεῖν.d freq. with a neut. Adj.,μεγάλα ὑ. Hdt. 2.152
, al.: without acc., ὑπίσχεται ἀνδρὶ ἑκάστῳ she makes promises to each man, Od.2.91;ὑπισχνέεται καὶ ὤμοσε Hdt.9.109
, cf. 5.51;ἠρώτα αὐτὴν εἰ ἐθελήσει διακονῆσαί οἱ, καὶ ἣ ὑπέσχετο τάχιστα Antipho 1.16
;ὑποσχόμενος.., ἃ ὑπεδέζατο οὐκ ἐπετέλει Th.2.95
.2 c. inf. [tense] pres., profess that one is, profess to be,ὑ. οἷός τε εἶναι Hdt.7.104
;οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι Id.2.28
, cf. Pl.Sph. 234b, Tht. 178e; also, profess to do a thing,ὑ. ποιεῖν ἄνδρας ἀγαθοὺς πολίτας Id.Prt. 319a
, cf. Sph. 232d;θεοὺς ὑ. πείθειν Id.Lg. 909b
;ὑ. συστρατεύεσθαι X.An.7.7.31
(- σεσθαι Cobet); with .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπισχνέομαι
-
4 ὑπ-ισχνέομαι
ὑπ-ισχνέομαι, ion. u. poet. auch ὑπίσχομαι, fut. u. die übrigen tempp. von ὑπέχω, also ὑποσχήσομαι, ὑπεσχόμην, dazu imperat. ὑποσχέϑητι, v. l. bei Plat. Phaedr. 235 d, perf. ὑπέσχημαι, – sich darunter halten, über sich nehmen, d. i. versprechen, verheißen; ὑπίσχεται ἱερὰ καλά Il. 23, 209, geloben, wie ἑκατόμβας 6, 93. 115; δῶρά τινι 9, 263, wie ἱδρύσεις ϑεοῖς Plat. Legg. X, 909 e; oft absol., σὺ δ' ὑπίσχεο καὶ κατένευσας 15, 374, u. oft in dieser Vbdg; ὑπίσχεται ἀνδρὶ ἑκάστῳ Od. 2, 91, u. oft; μέγα ἔργον Il. 13, 366; bes. auch die Tochter versprechen, verloben, ὁ δ' ὑπέσχετο, ib. 376 Od. 4, 6; auch von der Braut, die sich verspricht, 2, 91; – ἐγὼ γὰρ ὑμῖν πανδίκως ὑπίσχομαι Aesch. Eum. 771; ἔδρασεν οὐδὲν ὧν ὑπέσχετο Eur. Phoen. 485; – c. inf. fut., Il. 6, 93. 274. 13, 368. 22, 114 Od. 4, 6; – acc. c. inf. fut., Od. 8, 347; – c. inf. praes., Il. 2, 112. 9, 19, wie Her. 2, 28. 7, 104, wo es »Hoffnung oder Erwartung erregen«, »vorgeben« ist (s. nachher); – im Att. mit inf. fut., Soph. Phil. 611 Eur. Or. 946 u. öfter; καί σοι ἐγὼ ὑπισχνοῦμαι χρυσῆν εἰκόνα ἀναϑήσειν Plat. Phaedr. 235 d; – c. inf. praes., Plat. Prot. 319 a Legg. IX, 856 a Xen. An. 7, 7, 31; – auch c. inf. aor., 1, 2, 2; – bes., wie profiteor, vom Lehrer, der Etwas zu leisten verspricht, ἆρ' οὐχ ὑπισχνοῦνται ποιεῖν ἀμφισβητητικούς, Plat. Soph. 232 d 234 c Theaet. 178 e u. Sp.
-
5 υπέσχεθ'
ὑπέσχετο, ὑπέχωhold under: aor ind mid 3rd sgὑπέσχετε, ὑπέχωhold under: aor ind act 2nd plὑπέσχετο, ὑπισχνέομαιtake upon oneself: aor ind mid 3rd sg -
6 ὑπέσχεθ'
ὑπέσχετο, ὑπέχωhold under: aor ind mid 3rd sgὑπέσχετε, ὑπέχωhold under: aor ind act 2nd plὑπέσχετο, ὑπισχνέομαιtake upon oneself: aor ind mid 3rd sg -
7 υπέσχετ'
ὑπέσχετο, ὑπέχωhold under: aor ind mid 3rd sgὑπέσχετε, ὑπέχωhold under: aor ind act 2nd plὑπέσχετο, ὑπισχνέομαιtake upon oneself: aor ind mid 3rd sg -
8 ὑπέσχετ'
ὑπέσχετο, ὑπέχωhold under: aor ind mid 3rd sgὑπέσχετε, ὑπέχωhold under: aor ind act 2nd plὑπέσχετο, ὑπισχνέομαιtake upon oneself: aor ind mid 3rd sg -
9 κατα-νεύω
κατα-νεύω (s. νεύω), zuwinken, um Etwas zu verheißen u. zuzusichern, bestätigen, wie bes. Zeus sein Versprechen durch Kopfnicken bestätigt; τῇ σ' ὀΐω κατανεῦσαι ἐτήτυμον Il. 1, 558, wie 524 εἰ δ' ἄγε τοι κεφαλῇ κατανεύσομαι, ὄφρα πεποίϑῃς; neben ὑπέστην 4, 267; c. accus., ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων νίκην καὶ μέγα κῦδος 8, 175; mit dem inf., ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσϑαι, daß ich zurückkehren solle, 2, 112; Ζεὺς κατένευσέ οἱ χαίταις Pind. N. 1, 14, vgl. 5, 34; Ar. Eccl. 72; in Prosa, κάρτα δὴ ἀέκων κατανεύει Her. 9, 111; κατένευσε u. κατανεύσομαι Plat. Euthyd. 277 c Rep. I, 350 e; κατανεύσας ἥξειν Pol. 22, 22, 5; κατένευεν αὐτῷ προϊέναι, er gab ihm ein Zeichen, vorzugehen, 39, 1, S; vgl. Od. 15, 463. – Sp. auch = nach unten kehren, hangen lassen, κεφαλήν, Poll. 1, 205, von müden Pferden. – P. Form καννεύσας für κατανεύσας, Od. 15, 464. – [Od. 9, 490 steht κατᾱνεύων.]
-
10 μέχρι
μέχρι, vor Vokalen u, bei Dichtern, um Position zu machen, μέχρις, gew. als Präposition c. gen. bi s. bis zu einem gewissen Ziele hin; – a) vom Orte; μέχρι ϑαλάσσης, Il. 13, 143; μέχρι τοῠ γούνατος, Her. 2, 80; τοὺς μέχρι Ἡρακλείων στηλῶν, Plat. Phaed. 61 e; μέχρι τοῦ αὐχένος, Theaet. 171 d; Xen. An. 2, 2, 6 u. sonst; μέχρις οὗ, bis dahin, wo, 1, 7, 6. – b) von der Zeit; τέο μέχρις; bis wann? Il. 24, 128; μέχρι τῆς τύχης, so lange das Glück währt, Agatharch. bei Ath. VI, 251 f; vgl. Her. 1, 4; μ. τῆς ἐκείνου ζόης, d. i. so lange er lebt, 3, 10. 160. 5, 114; μέχρι τότε, Thuc. 8, 28; μ. τοῦ δικαίου, so weit das Recht gestattet, 3, 82; ἐν τῷ μέχρι ἡλίου δυσμῶν χρόνῳ, Plat. Phaed. 61 e; ἔστω ἀμετάστατος μέχρι ϑανάτου, Rep. II, 361 c; ἀπὸ τῶν ἐξ ἀρχῆς ἡρώων ἀρξάμενοι μέχρι τῶν νῦν ἀνϑρώπων, ib. 366 e; μέχρις ἔξω τοῦ στόματος ἐγένοντο, bis sie kamen, Xen. An. 7, 1, 1; οἱ μέχρι πεντήκοντα ἐτῶν, 6, 2, 25; μέχρι πρὸς τὸν παρόντα χρόνον, Strab. V, 228. – Häufige Verbindungen sind: μέχρις οὗ, bis daß, Plat. Menex. 245 a u. A., worauf Her. noch einen zweiten gen. folgen läßt, μέχρις οὖ ὀκτὼ πύργων, τροπέων τῶν ϑερινέων, 1, 181. 2, 19, bis es acht Thürme sind; – μέχρι τοσούτου, so weit, Plat. Legg. II, 670 e; μέχρι τοῠδε, bis hierher, oft; er vrbdt auch μέχρι ἕως, Conv. 220 d; μέχρι ἐνταῠϑα, bis hier, in so weit, Soph. 222 a u. öfter; μέχρι δεῦρο τοῦ λόγου, Conv. 217 e; μέχρι ὅποι, wie weit, Gorg. 487 c; auch μέχρι πρὸς Αἴγυπτον, Tim. 25 b; μέχρι νῦν, Dem. u. A. – C. ἄν u. conj., μέχρι δ' ἂν ἐγὼ ἥκω, αἱ σπονδαὶ μενόντων, bis ich gekommen sein werde, Xen. An. 2, 3, 24; in indirecter Rede, ὑπέσχετο ἀνδρὶ ἑκάστῳ δώσειν τὸν μισϑὸν ἐντελῆ μέχρις ἂν καταστήσῃ τοὺς Ἕλληνας εἰς Ἰωνίαν πάλιν, 1, 4, 13; der bloße conj. steht Her. 4, 119, μέχρι τοῦτο ἴδωμεν, μενέομεν, wie Thuc. 4, 16. 41, ἐβούλευσαν δεσμοῖς αὐτοὺς φυλάσσειν μέχρι οὗ τι ξυμβῶσιν; Soph. μέχρις μυχοὺς κάχωσι τοῦ κάτω ϑεοῦ, Ai. 568, wie Thuc. 1, 137; – μέχρι περ, so lange auch, c. indic., Plat. Critia. 120 d; c. ἄν u. conj., Plat. Soph. 259 a u. öfter. – Nach der gew. Ableitung mit μῆκος, μακρός zusammenhangend; übrigens ist in attischer Prosa, bes. bei Plat., μέχρι auch vor Vocalen die gewöhnliche Form, weshalb μέχρις sogar als unattisch verworfen wurde, Thom. Mag., vgl. Lob. zu Phryn. 14 u. ἄχρι.
-
11 ἀπο-πληρόω
ἀπο-πληρόω, vollfüllen, λύχνους Plut. Symp. 7, 4, 1; ganz ausfüllen, ἡδονὰς καὶ ἐπιϑυμίας, befriedigen, Plat. Legg. VI, 782 c; τινί τι Prot. 329 c; vgl. Charm. 169 c; ἃ ὑπέσχετο, erfüllen, Hdn. 2, 7, 2; Sp.
-
12 ἀνά-εδνος
ἀνά-εδνος (vgl. Lob. ad Phryn. 728), Hom. dreimal, von einer Braut, welche der Bräutigam erhält, ohne für sie Brautgeschenke, ἕδνα, zu geben; Iliad. 9, 146. 288 τάων ἥν κ' ἐϑέλῃσι (ἐϑέλῃσϑα), φίλην ἀνάεδνον ἀγέσϑω (ἄγεσϑαι) πρὸς οἶκον Πηλῆος; 13, 366 ᾕτεε δὲ Πριάμοιο ϑυγατρῶν εἶδος ἀρίστην Κασσάνδρην ἀνάεδνον, ὑπέσχετο δὲ μέγα ἔργον, ἐκ Τροίης ἀέκοντας ἀπωσέμεν υἷας Ἀχαιῶν. An dieser Stelle haben Einige verstanden, Kassandra solle von ihren Aeltern keine Mitgift ( ἐπιμείλια) erhalten; aber s. Scholl. Aristonic. zu der Stelle: ἡ διπλῆ, ὅτι ἕδνα ἐδίδοσαν οἱ μνηστευόμενοι· διὸ οὗτος ὑποσχόμενος ἐξελάσαι τοὺς Ἕλληνας ἀνάεδνον αἰτεῖ την Κασσάνδραν; vgl. Scholl. Aristonic. 9, 146 u. Lehrs Aristarch. p. 198.
-
13 ὅμ-ηρος
ὅμ-ηρος, 1) wie ὁμήρης, zusammengefügt, vereinigt, bes. durch die Ehe, Gatte, Gattinn, Eur. Alc. 873. – 2) wie τὸ ὅμηρον, welches bes. im plur. gebraucht wurde, Unterpfand, der Einigung, Geißel; Ar. Ach. 308 Lys. 244; ὁμήρους τῶν νησιωτέων παῖδας ἐλάμβανον, Her. 6, 99. 8, 94; ἄνδρας δώσειν Ἆϑηναίων ὁμήρους, ἕνα κατὰ τάλαντον, Thuc. 7, 83; Xen. Cyr. 4, 2, 7 u. öfter; ὥςπερ ὁμήρους ἔχομεν τοῦ λόγου τὰ παραδείγματα, Plat. Theaet. 202 e; auch von Land und anderm Unterpfande, μὴ γὰρ ἄλλο τι νομίσητε τὴν γῆν αὐτῶν ἢ ὅμηρον ἔχειν, Thuc. 1, 82; ὑπέσχετο δὲ εἰρήνην ποιήσειν μήτε ὅμηρα δούς –, Lys. 12, 68; Pol. 3, 52, 5 u. a. Sp., die auch von einem Menschen sagen ὃς ἦν ὅμηρα, Maccab. – 3) Nach Her. Vit. Hom. 13 soll bei den Kymäern ὅμηρος blind geheißen haben, woraus die Sage von Homer's Blindheit erklärt wird.
-
14 ἐπι-τελέω
ἐπι-τελέω (s. τελέω), vollenden, ausführen, τὰ ἐπιτασσόμενα Her. 1, 51; τὸν προκείμενον ἄεϑλον ibd. 126; ὡς ἐπετελέσϑη τὸ οἴκημα 2, 121, 1; μαϑὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον, in Erfüllung gehen, 2, 152; ἐπιτελέσαι ἃ ὐπέσχετο, sein Versprechen erfüllen, Thuc. 1, 138; ἃ ὑπεδέξατο οὐκ ἐπετέλει 2, 95; ἐπετετέλεστο τὸ τεῖχος 7, 2; ἔργῳ 1, 70, wie ἅττ' ἄν σοι λογιζομένῳ φαίνηται βέλτιστα, ταῦτα τοῖς ἔργοις ἐπιτέλει Isocr. 2, 38; ἱκανοὶ ὄντες ἃ ἂν νοήσωσιν ἐπιτελεῖν Plat. Gorg. 491 b; auch im med., κάλλιον τὴν κρίσιν ἐπιτελεσαίμεϑα Phil. 27 c; ἐπιτελεσϑέντος τοῦ λόγου Isocr. 5, 23; ὅπως ἡ εἰρήνᾷ ἐπιτελεσϑῇ, zu Stande komme, Dem. 18, 29; Sp. – Bes. von Opfern, verrichten, darbringen, Her. 1, 167. 2, 37 und oft; εὐχήν 1, 86; ὁρτάς, Feste feiern, u. ä.; Sp., wie D. Hal. 2, 30; χοάς 2, 52; ohne den Zusatz, ἐπετέλουν αὐτῷ, Ael. V. H. 12, 61; γάμον, Hochzeit ausrichten, Ath. XIII, 576 a; ἀποφορήν, φόρον, Tribut abtragen, Her. 2, 109. 5, 49. – Bei Plat. Legg. X extr. οἱ νομοφύλακες τὴν τῆς ἀσεβείας δίκην τούτοις ἐπιτελούντων, Strafe auferlegen u. vollziehen. – Med., τὰ τοῦ γήρως ἐπιτελεῖσϑαι, das Alter, die Lasten des Alters über sich nehmen, Xen. Mem. 4, 8, 8; Sp.; τὰς δίκας D. Hal. 10, 42.
-
15 ἐπάν
ἐπάν (= ἐπεὶ ἄν), ion. ἐπεάν, ep. ἐπήν, was sich auch Eur. Herc. Fur. 1356 Ar. Av. 983 im Orakel bei Thuc. 5, 47 Xen. Cyr. 3, 2, 1 u. sonst noch einzeln bei Sp., wie Matth. 2, 8 findet, = dem im Att. gebräuchlicheren ἐπειδάν, welches zu vergleichen; nachdem, sobald; c. conj., Hom. Od. 14, 130; Her. 2, 40 ll. d., in den anderen Stellen ἐπεάν); in indirecter Rede, ὑπέσχετο δώσειν –, ἐπὰν εἰς Βαβυλῶνα ἥκωσι, wenn sie nach B. gekommen sein würden, Xen. An. 1, 4, 13, vgl. 4, 6, 9 Hell. 1, 1, 29. – Hom. vrbdt es auch mit dem optat., theils bei wiederholten Handlungen, ἀλλύεσκεν, ἐπὴν δαΐδας παραϑεῖτο, Od. 2, 105, vgl. 19, 150. 24, 140, theils in indirekter Rede, τεύξεσϑαι μέγα δόρπον (ἀνώγοιμι ἄν), ἐπὴν τισαίμεϑα λώβην, Il. 19, 208.
-
16 υπισχνεομαι
эп.-ион. ὑπίσχομαι (impf. ὑπισχνούμην, fut. ὑποσχήσομαι, aor. 1 ὑπεσχέθην, aor. 2 ὑπεσχόμην, pf. ὑπέσχημαι)1) обещать(δῶρά τινι Hom.)
ὑποσχόμενος αὐτοῖς μέ πρόσθεν παύσεσθαι πρὴν … Xen. — обещав им, что он не успокоится, пока не …;ἤρχετο ἔκ δέκα ταλάντων ὑπισχνεόμενος Her. — он начал с того, что обещал десять талантов;ὑ. θυγατέρα ἥν Hom. — обещать свою дочь (в жены)2) объявлять, заявлять, уверятьτοῦτό γε σφόδρα ὑπισχνεῖτο πάντων διαφέρειν αὐτός Plat. — вот он и заявляет, что в этом отношении он превосходит всех -
17 χθιζος
3вчерашний(χρεῖος Hom.; πόνος Her.; ἀβελτερίαι Plut.)
χ. ἔβη Hom. — он вчера ушел;ὅσσα χ. ὑπέσχετο Hom. — то, что он вчера обещал -
18 κατανεύω
A- νεύσομαι Il.1.524
, Pl.R. 350e: [tense] aor.κατένευσα Il.1.558
, etc.; [dialect] Ep. part.καννεύσας Od.15.464
:— nod assent,κεφαλῇ κατανεύσομαι Il.1.524
;Χαίταις Pi.N.1.14
; l.c., cf. Euthd. 277c, Ar.Ec.72: abs., of granting a request,ὑπέστην καὶ κατένευσα Il.4.267
, cf. Hdt.9.111, Ar.Th. 1020: c. acc. rei, grant, promise, : later c. dat., consent to, BGU1119.24 (i B.C.): c. [tense] fut. inf.,δωσέμεναι κατένευσε Il.10.393
;ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλτον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι 2.112
: later c. [tense] aor. inf., BionFr.5.8: generally, make a signbynoddingthehead,ὁ δὲ τῇ -ένευσε σιωπῇ Od.15.463
.II bow down, εἰς γῆν v.l. in Ach.Tat.7.14;ἐπειδὰν -νεύσῃ τὸ ἀγγεῖον Gp. 2.4.2
;κ. τὴν κεφαλήν Poll.1.205
: [tense] pf. part. - νενευκώς downcast, Vett. Val.2.4.III Astron., tilt downward, of the pole, Eudox. Ars 6.31. [κατᾱνεύων Od.9.490
.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατανεύω
-
19 πρίν
πρίν, Adv. and Conj.,A before, until.[πρῐν 19
times in Hom., Il.2.344, al.; πρῑν in Il.6.81, 13.172, al.; once written [full] πρείν, Leg.Gort.7.40, but [full] πρίν IG12.60.11, 94.9, 114.46, etc.; Trag. and Com. always πρῐν ( πρίν γ' must be read in Ar.Ach. 176).]A Adv. of Time, before, either in the sense of sooner or in that of formerly, erst (implying duration up to a certain time):I of future time, with [tense] fut. Indic.,πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν Il.1.29
, cf. 18.283, Od.2.198, etc.: with Subj. = [tense] fut.,πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο πάθῃσθα Il.24.551
: with Opt. and κεν, πρίν κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο Od.3.117
, cf. 11.330, 14.155, Ar. Pax 1076, 1112: with Opt., Il. 24.800: with Imper., 9.250: with Inf. (expressing a wish), 2.413, (expressing an oath) Od.4.254.II of past time,1 formerly, once,πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο.., νῦν δὲ.. Il.2.112
, v.l. in 9.19, cf. 23.827;πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od.4.724
, cf. 3.408.2 formerly (up to a certain point), before, in this sense freq. with Art.,τὸ πρίν γ' ἐκέκαστο Il.5.54
;τὸ πρίν γε.., νῦν δὲ.. 13.105
;νῦν δὲ.. τὸ πρίν γε 16.208
, cf. A.Pr. 443, Hdt.1.129: without Art.,τὰς ἐπιστήμας ἅς ποτε καὶ π. εἴχομεν Pl.Phd. 75e
: with ellipsis of part. γενόμενος, τὰ π. πελώρια (sc. γενόμενα ) the giants of old, A.Pr. 151 (lyr.); τοῦ π. Αἰγέως Aegeus gone before, S.OC69;ἐν τῷ π. χρόνῳ Id.Ph. 1224
;ἐν τοῖς π. λόγοις Th.2.62
: with part. expressed,τὸ π. γενόμενον τέρας Hdt.8.37
;τοὺς πρὶν φυλαττομένους Pl.R. 547c
, etc.3 hitherto,π. μέν.. B.12.114
; until that time, and so meanwhile, Id.15.13.4 sts. folld. by gen.,π. ὥρας Pi.P.4.43
;π. ἀνηκέστου πάθους J.BJ1.6.1
;π. γενέσεως Thd.Su.42
;π. τῆς συνόδου S.E.M.9.371
;π. φάους Arr.An. 3.18.6
; π. τοῦ βλέψαι, π. τοῦ ἀποθανεῖν, S.E.P.7.162, v.l. in LXX To. 14.15; also πρὶν οὗ c. inf., SIG953.16 (Calymna, ii B.C.); c. indic., Test. ap. D.46.21.B Conj. before, ere: freq. following an antecedent clause with adverbial π. (chiefly in [dialect] Ep.), or its equivalents πρότερον, πρόσθεν, πάρος (poet.), esp. with negat.,οὐδὲ π..., π... Il.1.98
,7.481, Od.19.475;μὴ π..., π... Il.2.355
, E.HF 605;π..., π... Il.2.348
, 8.453, Od.19.586;οὐ πρότερον.., π... Ar.Ec. 620
, And.4.17, D.9.61;μὴ πρότερον.. π... S.Ph. 199
(anap.), Pl.Phd. 62c, Aeschin.1.10;πρότερον.., π... And.4.1
, X.Cyr.5.2.9;οὐ πρόσθεν.., π... Od. 17.9
, X.Cyr.1.4.23;μὴ πρόσθεν.., π... Id.An.1.1.10
;πρόσθε., π. τυχεῖν Pi.P.2.92
;οὐ πάρος.., π... Od.2.128
, Il.5.219; preceded by φθάνω, 16.322, Antipho 1.29, Th.4.79, 104, 6.97, 8.12, X.An.4.1.21, Cyr.2.4.25; sts. folld. byἤ, οὐ.. πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι πρίν γ' ἢ ἕτερόν γε πεσόντα αἵματος ἆσαι Ἄρηα Il.5.288
, cf. 22.266, Hdt.1.136, 165, al.; dub. and perh. always corrupt in [dialect] Att. and X., Th.5.61, Lys.6.11, Isoc.4.19 (v.l.), Lycurg.128, Aeschin.2.132 (v.l.), X.Cyr.1.4.23, An. 4.5.1, but freq. in later Greek, LXX Ge.29.26, etc.I c. inf., the prevailing constr. in Hom., after positive and negative clauses alike: in [dialect] Att. mostly after positive clauses, and always used with them when the action does not or is not to take place: the tense is,I regularly [tense] aor.,a after a positive clause,ναῖε δὲ Πήδαιον, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν Il.13.172
, cf. 8.453, 16.322, Od.1.210;Ζεὺς ὀλέσειε βίην, πρὶν ἥβης μέτρον ἱκέσθαι 4.668
, cf. Il.6.465, 24.245, Pi.P.2.92.3.9, N.8.19, Hdt.6.119, A.Pers. 712, Ag. 1539 (anap.). S.Ant. 120 (lyr.), Tr. 396, E.Alc. 281, Ar.Eq. 258, al., Antipho 5.67, Th.1.125, X.An.4.1.7, Pl.Prt. 350b, al.; after negat. questions which expect a posit. answer, E.Andr. 1069, Ion 524, Rh. 684, Ar.Ra. 481, etc.b after a negat. clause,οὐδ' ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει, πρίν γ' ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην Il.1.98
, cf. 19.423, Od.2.128, 4.747 : after Hom. a negat. antecedent is commonly folld. by πρίν with finite Verb (v. infr. 11); but Inf. is found where π. precedes,π. ἰδεῖν δ', οὐδεὶς μάντις S.Aj. 1419
(anap.);π. μὲν γὰρ κριθῆναι, οὐ ῥᾴδιον ἦν εἰδέναι τὰς αἰτίας And.4.8
;π. νικῆσαι.., οὐκ ἦν.. Lys.19.28
;π. δὲ ταῦτα πρᾶξαι, μὴ σκοπεῖτε D.3.12
, cf. Lycurg. 135; also,οὔτε.. π. ἱδρῶσαι δεῖπνον ᾑρεῖτο X.Cyr.8.1.38
; also after Verbs of fearing (the positive being the thing dreaded),ὅταν.. δεδίωσι μὴ πρότερόν τι μάθῃς, π. τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις Isoc.5.70
, cf. E.Fr.453.6, S.Tr. 632; in unfulfilled conditions and wishes,οὔθ' ὁ Πλούτωνος κύων οὔθ' οὑπὶ κώπῃ ψυχοπομπὸς ἂν Χάρων ἔσχον π. εἰς φῶς σὸν καταστῆσαι βίον E.Alc. 362
, cf. Rh.61; otherwise not common,ὤφθην οὐδεπώποτε π. ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι Lys.19.55
;οὐδὲ παύσεται χόλου.., π. κατασκῆψαί τινα E.Med.94
, cf. HF 605;καί μοι μὴ θορυβήσῃ μηδεὶς π. ἀκοῦσαι D.5.15
, cf. X.Oec.4.24: after neg. opt. with ἄν, οὕτω γένοιτ' ἂν οὐδ' ἂν ἔκβασις στρατοῦ καλή, π. ὅρμῳ ναῦν θρασυνθῆναι a.Supp.772, cf. Pl.Lg. 769e: after a past tense (in orat. obliq.),ὤμοσαν μὴ π. ἐς Φώκαιαν ἥξειν, π. ἢ τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι Hdt.1.165
, cf. 4.9, Th. 7.50, X.HG6.5.23, Pl.Phd. 61a.2 also [tense] pres., to convey a special sense of continuance, effort, or the like , 'before undertaking to', 'before proceeding to',π. ἐξοπλίζειν Ἄρη A.Supp. 702
(lyr.), cf. Ag. 1067;π. νυν τὰ πλείον' ἱστορεῖν.., ἔξελθε S.OC36
, cf. El.20;π. κλαίειν τινά E.Andr. 577
, cf. Or. 1095;π. λέγειν Ar.Th. 380
, cf. Ach. 383, Hdt. 8.3, And.4.1, Th.3.24, Pl.Lg. 666a, X.Cyr.2.4.25, Mem.1.2.40, etc.3 also [tense] perf., after a [tense] fut.,π. τόδ' ἐξηντληκέναι E.Med.79
; after [tense] pres. or [tense] impf., Id.El. 1069, cf. Hdt.3.25;π..., τί μέλλετ'.. ; E.Ph. 1145
;π. καὶ τεθύσθαι Ar.Av. 1034
, cf. V. 1156, Pax 375, Lys. 322 (lyr.), Ra. 1185, X. An.4.1.21, Pl.Tht. 164c, Prt. 320a, etc.; with ἥκειν in [tense] pf. sense, Hdt.6.116;οὐ βουλόμενος διαγωνίσασθαι π. οἱ τοὺς βοηθοὺς ἥκειν Th.5.10
.II with a finite Verb:1 with Ind., chiefly [tense] aor.: not in Hom. (first in h.Ap. 357), who uses Ind. only with πρίν γ' ὅτε, πρίν γ' ὅτε δή, after both posit. and neg. clauses,ἠλώμην.., πρίν γ' ὅτε.. ἤγαγες Od.13.322
;πρίν γ' ὅτε δή με.. κάλεσσεν 23.43
, cf. Il.12.437;οὐδέ κεν ἡμέας ἄλλο διέκρινεν.., πρίν γ' ὅτε δὴ θανάτοιο.. νέφος ἀμφεκάλυψεν Od.4.180
: rarely with [tense] impf., οὐδ' ὧς τοῦ θυμὸν.. ἔπειθον, πρίν γ' ὅτε δὴ θάλαμος πύκ' ἐβάλλετο ( began to be hit) Il.9.588: freq. after Hom., with [tense] aor.,a after neg. clauses: of a fact in the past,οὐκ ἦν ἀλέξημ' οὐδὲν.., πρίν γ' ἐγώ σφισιν ἔδειξα A.Pr. 481
;οὐ πρότερον ἀπανέστη.. Μαρδόνιος, πρὶν ἤ σφεας ὑποχειρίους ἐποιήσατο Hdt.6.45
; ἀλλ' οὐδ' ὣς.. ἠξίωσαν νεώτερόν τι ποιεῖν ἐς αὐτο'ν.., πρίν γε δὴ αὐτοῖς.. μηνυτὴς γίγνεται (histor. [tense] pres. = [tense] aor.) Th.1.132, cf. 3.101, 5.61, Hdt.6.79, Ar.Av. 700, X.Cyr.1.4.23,4.5.13 (histor. [tense] pres.), HG5.4.58, etc.; once in Pl., Phdr. 266a; as part of an unfulfilled condition,οὐκ ἂν κατέσχε δῆμον οὐδ' ἐπαύσατο π. ἀνταράξας πῖαρ ἐξεῖλεν γάλα Sol.
ap. Arist.Ath.12.5;οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον.., πρὶν ἐζητήσαμεν Pl.Men. 86d
, cf. Tht. 165e;χρῆν τοίνυν Αεπτίνην μὴ πρότερον τιθέναι τὸν ἑαυτοῦ νόμον, πρὶν τοῦτον ἔλυσε γραψάμενος D.20.96
; after verbs implying a neg.,ἀμφιγνοεῖν X.An.2.5.33
,θαυμάζειν Th.1.51
,λανθάνειν Id.3.29
; also with [tense] impf.,οὔπω ᾔδει.. π. ἐν τῷ κακῷ ἦν Antipho 1.19
, cf. And.4.17, D.9.61.b after posit. clauses (both combined, A.Pr. 481, Th.1.118), with the sense until,ἠγόμην δ' ἀνὴρ ἀστῶν μέγιστος.., πρίν μοι τύχη τοιάδ' ἐπέστη S.OT 776
; σπουδαὶ δὲ λόγων ἦσαν ἴσαι πως, πρὶν.. πείθει (histor. [tense] pres.) E. Hec. 131 (anap.);πρίν γ' ὁρᾷ Id.Med. 1173
; freq. folld. byδή, π. δή τις ἐφθέγξατο Id.Andr. 1147
; τὰ περὶ τοὺς ἀγῶνας κατελύθη (neg. idea)ὑπὸ ξυμφορῶν, πρὶν δὴ οἱ Ἀθηναῖοι τότε τὸν ἀγῶνα ἐποίησαν Th.3.104
, cf.7.39 (histor. [tense] pres.), 71.2 with Subj. only after negs. or equiv. of neg., = ἕως or ἢν μή (in Isoc.4.173 ἢν μή and πρὶν ἄν are used almost as synonyms);οὐ καταδυσόμεθ', ἀχνύμενοί περ.., πρὶν μόρσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ Od.10.175
;μή πω καταδύσεο.., πρίν γ' ἐμὲ.. ἴδηαι Il.18.135
, cf. 190, 24.781;ἀλλ' ὄμοσον μὴ μητρὶ φίλῃ τάδε μυθήσασθαι, πρίν γ' ὅτ' ἂν ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε γένηται Od.2.374
, cf. 4.477: in Prose usu. πρὶν ἄν (πρίν κα Berl.Sitzb.1927.161
([place name] Cyrene)), rarely π. alone, as also πρὶν ἤ:a generally with [tense] aor., to express an action preceding the action of the anteced. clause, the Verb in which is [tense] fut. (or some equiv. of the [tense] fut.) or imper.,οὐ γαμέεται παρθένος οὐδεμία, πρὶν ἂν τῶν πολεμίων ἄνδρα ἀποκτείνῃ Hdt.4.117
, cf. 1.82 (v.l.), 3.109 (v.l.); νῦν δ' οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον μόχθων (the sense here is [tense] fut.), , cf. 166 (lyr.), 177 (anap.);οὐ γάρ ποτ' ἔξει τῆσδε τῆς χώρας, πρὶν ἂν.. στήσῃς ἄγων S.OC 909
, cf. 48, 1041, OT 1529, etc.;οὐκ ἂν ἐκμάθοις.., πρὶν ἂν θάνῃ τις Id.Tr.2
;οὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν, πρὶν ἄν σε.. ἔξω βάλω E.Med. 276
, cf. 680, Alc. 1145, IA 324, IT19, 1302;μὴ προκαταγίγνωσκε.., π. ἄν γ' ἀκούσῃς ἀμφοτέρων Ar.V. 920
, cf. Ach. 176, 230, X.Hier.6.13, Cyr.1.2.8, An.1. 1.10, 5.7.12, Pl.Phdr. 228c, La. 187e (ἂν added in later codd.), etc.;μηδέν' ὀλβίζειν π. ἀ'ν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ S.OT 1529
(troch.);οὐχὶ μὴ παύσησθε, π. ἄν.. ὑμᾶς τις ἐκτραχηλίσῃ Ar.Lys. 704
: π. withoutἄν, μὴ στέναζε, π. μάθῃς S.Ph. 917
, cf. Ant. 619 (lyr.), Aj. 742, 965, Tr. 608, 946;οὐκ ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐξαιρήσεται.., π. γυναῖκ' ἐμοὶ μεθῇ E.Alc. 849
, cf. Or. 1218, 1357 (lyr.);π. χαρίσωνται Ar.Ec. 629
(s.v.l.);οὐ γὰρ δή σφεας ἀπίει τῆς ἀποικίης, πρὶν δὴ ἀπίκωνται Hdt.4.157
;π. διαγνῶσι Th.6.29
; π... βεβαιωσώμεθα ib.10 (dub.l.);πρὶν ἀνάγκην τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ Pl.Phd. 62c
codd.;π. ἐξετάσωσιν Hyp.Eux.4
: πρὶν ἤ (never with ἄν), π. ἢ ἀνορθώσωσι Hdt.1.19
, cf. 136, Pl.Ti. 57b, etc.: with neg. implied,ὁ δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος π. ἢ ἀτρεκέως ἐκμάθῃ Hdt.7.10
.ή; αἰσχρὸν ἡγοῦμαι πρότερον παύσασθαι, π. ἂν.. ψηφίσησθε Lys. 22.4
;ὅστις οὖν οἴεται τοὺς ἄλλους πράξειν τι.., π. ἂν.. διαλλάξῃ, λίαν ἁπλῶς ἔχει Isoc.4.16
(where ὅστις οὖν οἴεται = οὐ δεῖ οὔεσθαι, as is shown by ἀλλὰ δεῖ in the next sentence, cf. D.38.24).b less freq. (never in Hom.) with [tense] pres. subj.: μήπω π. ἂν τῶν ἡμετέρων ἀΐῃς (the Verb has no [tense] aor.) (anap.);ὁ νομοθέτης τὰ διδασκαλεῖα ἀνοίγειν ἀπαγορεύει μὴ πρότερον π. ἂν ὁ ἥλιος ἀνίσχῃ Aeschin.1.10
, cf. Antipho 1.29, X.Cyr.2.2.8, Pl.Phdr. 271c.3 πρίν with Opt.:a representing subj. after histor. tenses,οὐκ ἔθελεν φεύγειν π. πειρήσαιτ' Ἀχιλῆος Il.21.580
; πρίν γ' ὅτε, as with subj., 9.488;ἔδοξέ μοι μὴ σῖγα π. φράσαιμί σοι τὸν πλοῦν ποεῖσθαι S. Ph. 551
, cf. Th.3.22, X.Cyr.1.4.14, HG6.5.19 (cf. 2.4.18), An.1.2.2, Pl.Ap. 36c, etc.b by assimilation,ὄλοιο μήπω π. μάθοιμι S.Ph. 961
, cf. Tr. 657 (lyr.); οὐδὲ γὰρ εἰδείης (potential opt.)..π. πειρηθείης Thgn.126
; after opt. withἄν, οὐκ ἂν πρότερον ὁρμήσειε π. βεβαιώσαιτο Pl.Lg. 799d
, cf. S.OT 505 (lyr.).4 π. ἄν c. opt. is doubtful, and (if not corrupt) due to the change required by orat. obl.,ἀπαγορευόντων τῶν φίλων τῶν ἐμῶν μὴ ἀποκτείνειν τὸν ἄνδρα, πρὶν ἄν ἐγὼ ἔλθοιμι Antipho 5.34
(s.v.l.), cf. X.HG2.3.48, 2.4.18. -
20 χθιζός
A of yesterday, τὸ χ. χρεῖος their yesterday's debt, Il.13.745; ὁ χ. πόνος yesterday's labour, Hdt.1.126;ἡ χ. μέθη Plu.2.13e
; αἱ χ. ἀβελτερίαι ib.75e, cf. Sor.1.40, etc.: freq. in adverb. sense, with Verbs, χθιζὸς ἔβη he went yesterday, Il.1.424;χ. ἤλυθες Od. 2.262
;χ. ἐεικοστῷ φύγον ἤματι 6.170
;ὅσσα.. χ. ὑπέσχετο Il.19.141
;χ. ἐμυθεόμην Od.12.451
;ἴδον Μέντορα χ. 4.656
; αἲ γάρ.. τοῖος ἐών τοι χ... ἐφεστάμεναι would I had stood by thee yesterday! 24.379: neut. χθιζόν as Adv., = χθές, Il.19.195; neut. pl. χθιζά, v. πρωιζός.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὑπέσχετο — ὑπέχω hold under aor ind mid 3rd sg ὑπισχνέομαι take upon oneself aor ind mid 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπέσχεθ' — ὑπέσχετο , ὑπέχω hold under aor ind mid 3rd sg ὑπέσχετε , ὑπέχω hold under aor ind act 2nd pl ὑπέσχετο , ὑπισχνέομαι take upon oneself aor ind mid 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπέσχετ' — ὑπέσχετο , ὑπέχω hold under aor ind mid 3rd sg ὑπέσχετε , ὑπέχω hold under aor ind act 2nd pl ὑπέσχετο , ὑπισχνέομαι take upon oneself aor ind mid 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δηλώνω — (AM δηλῶ, όω Μ και δηλώνω) [δήλος] 1. αναφέρω, λέγω («δήλωσε τα εξής», «δηλώσω δὲ καὶ τόδε») 2. φανερώνω, αποκαλύπτω («τον έρωτα εδήλωσαν που χαν εις την αγάπην», «κάρτα μοι σαφώς ἐδήλωσας κακά») 3. ερμηνεύω, εξηγώ («δηλώσει τα αινίγματα και τα… … Dictionary of Greek
επιτελώ — (AM ἐπιτελῶ, έω) [τελώ] πραγματοποιώ, εκτελώ, επιτυγχάνω, αποπερατώνω («ὅπως ἂν ἡ εἰρήνη ἐπιτελεσθῇ», Δημοσθ.) αρχ. 1. εκτελώ («οἱ μὲν νυν ἄλλοι παῑδες τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον», Ηρόδ.) 2. συμπληρώνω, αποτελειώνω την κατασκευή («ὡς δὲ ἐπετελέσθη … Dictionary of Greek
υπόσχομαι — Ν (διαλ. τ.) υπόσχομαι. ὑπόσχομαι ΝΜ βεβαίνω ότι θα κάνω κάτι, αναλαμβάνω την υποχρέωση να κάνω κάτι, δίνω υπόσχεση, τάζω (α. «υποσχέθηκε να μέ βοηθήσει» β. «ύπίσχετο ἀνδρὶ ἑκάστω», Ηρόδ. γ. «ὅσσα τοι... ὑπέσχετο δῶρα», Ομ. Ιλ.) νεοελλ. 1. παρέχω … Dictionary of Greek
